Oleh Dennis Thompson

Wartawan Kesihatan

TUESDAY, 23 Okt. 2018 (HealthDay News) - Ada peluang yang baik untuk mendapatkan dos zarah-zarah plastik yang kecil di dalam usus anda.

Mikroplastik, seperti yang dipanggil, didapati dalam sampel najis dari segelintir sukarelawan yang terletak di seluruh Eropah dan Asia, laporan penyelidik.

Setiap orang daripada kumpulan 8 mempunyai mikrofam di dalam najis mereka, secara purata kira-kira 20 zarah untuk setiap 3.5 auns najis, kata penulis kajian Dr. Philipp Schwabl, seorang penyelidik dengan Universiti Perubatan Vienna.

Lebih daripada 95 peratus zarah itu berasal dari plastik yang digunakan dalam pembungkusan dan penyimpanan makanan. Mereka termasuk polipropilena yang digunakan dalam topi botol, polietilena terephthalate (PET) yang digunakan dalam botol minuman, polistirena yang terdapat dalam perkakas dan cawan plastik, dan polietilena yang digunakan dalam beg plastik dan bekas simpanan.

Schwabl berkata dia mendapati data "menakjubkan".

"Saya percaya bahawa usaha mengurangkan penggunaan plastik dan makanan yang dibungkus plastik mungkin bermanfaat bagi alam semula jadi dan bagi kita," kata Schwabl. "Sudah tentu, plastik adalah bahan yang sangat berguna dan mempunyai banyak aplikasi pintar, tetapi mungkin kita harus cuba memikirkan semula tentang keperluan penggunaan plastik yang banyak, dan mencari dan menyokong alternatif ekologi dan mampan."

Tidak lama lagi untuk mengetahui sama ada zarah plastik ini boleh mencederakan orang, kata Schwabl dan pakar lain.

"Kita melihat bukti yang semakin meningkat bahawa ia ada di kalangan orang ramai. Sekarang kita perlu berfikir tentang bagaimana ia akan memberi kesan kepada kesihatan manusia," kata Dr Kenneth Spaeth, ketua perubatan pekerjaan dan alam sekitar di Northwell Health di Great Neck, NY. plastik mengandungi pelbagai bahan yang berpotensi berbahaya yang dalam konteks lain yang kita tahu boleh larut dan berpotensi mempengaruhi kesihatan manusia. "

Kajian baru itu mengikuti satu laporan minggu lalu bahawa mikrofam boleh didapati dalam 90 peratus garam meja. Sampel garam dari 21 negara di Eropah, Amerika Utara dan Selatan, Afrika dan Asia dianalisis; daripada 39 jenama garam yang diuji, 36 mikroplastik mengandungi, National Geographic dilaporkan.

Untuk kajian najis, Schwabl dan pasukannya merekrut satu subjek ujian masing-masing dari Finland, Belanda, Poland, Austria, Itali, United Kingdom, Rusia dan Jepun. Kumpulan ini terdiri daripada tiga wanita dan lima lelaki berumur antara 33 hingga 65 tahun.

Berlanjutan

Setiap orang menyimpan diari makanan pada minggu sebelum mereka menyediakan sampel najis. Buku harian menunjukkan bahawa semua peserta telah menggunakan makanan dibungkus plastik atau minum dari botol plastik. Enam telah memakan ikan laut.

Ujian makmal mendapati zarah mikroplastik dari 9 daripada 10 jenis plastik, dengan saiz antara 50 hingga 500 mikron. Rambut manusia mempunyai diameter kira-kira 50 mikron.

Jenis plastik lain termasuk polyoxymethylene (bahagian kereta dan industri makanan), polikarbonat (pembinaan dan elektronik), nilon (tali, jaring dan tekstil) dan poliuretana (varnis kapal, pembinaan dan bahagian auto).

Terdapat beberapa cara zarah plastik ini boleh menggulung di dalam orang, kata Schwabl.

Mikroplastik untuk digulung dalam makanan melalui pembungkusan plastik, atau boleh memasuki rantai makanan dengan dimakan oleh kehidupan laut, katanya.

"Dalam kajian kami, kebanyakan peserta minum cecair dari botol plastik, tetapi juga pengambilan ikan dan makanan laut adalah biasa," kata Schwabl.

Tidak ada kajian manusia yang menunjukkan bagaimana microplastics boleh menjejaskan kesihatan manusia, kata Schwabl. Tetapi kajian haiwan menunjukkan bahawa zarah mikroplastik mampu memasuki aliran darah, sistem limfa dan hati.

Di dalam usus, mikroplastik boleh menyebabkan kerosakan usus atau mengubah bentuk vila yang menyusuri dinding usus, kata Dr Arun Swaminath, pengarah Program Penyakit Usus Penyakit Radang di Lenox Hill Hospital di New York City.

Terdapat juga kebimbangan mengenai bahan kimia endokrin yang mengganggu yang terdapat dalam plastik ini, kata Spaeth. Kajian manusia telah mendapati bahawa bahan kimia ini boleh larut dari plastik ke makanan orang makan atau ke dalam habuk di udara.

"Ternyata, dengan pengambilannya dalam saluran penghadaman kami, potensi pendedahan langsung berpotensi menjadi lebih besar," kata Spaeth.

Penemuan itu disampaikan pada mesyuarat tahunan Gastroenterologi United United di Vienna. Penyelidikan sedemikian dianggap awal sehingga diterbitkan dalam jurnal yang dikaji semula.

Schwabl dan pasukannya berharap dapat melakukan kajian susulan yang lebih besar untuk mengesahkan penemuan mereka dan untuk meneroka lebih lanjut kesan-kesan yang mungkin terhadap kesihatan manusia.